Hoe bereid je jezelf voor op een half jaar fietsen in Azie? En wat momenteel nog belangrijker is: hoe bereiden we de kinderen er op voor.
Patries en ik zijn al vrij van af 1 oktober. De eerste dagen genoten we volop: de vrijheid en het niet hoeven werken en de naderende reis gaven ons veel energie. De eerste dagen werkten we dan ook driftig ons lijstje af en vlak voor de kinderen uit school kwamen zeiden we dan tegen elkaar: we hebben weer veel gedaan vandaag! En dan hadden we ook nog tijd om even rustig te wandelen, uitgebreid koffie te drinken etc. In de loop van de vorige week vloog het me even aan: we gaan echt! Langzaam nam de spanning bezit van me, enige nervositeit is mij niet vreemd. Hoe gaan de kinderen reageren, ontnemen we ze niet van alles, wat moet ik als boerenzoon nou met zo'n reis etc. Gelukkig heeft Patries daar toch minder last van, wel enige kriebels, maar toch vooral zin om te gaan. Ze liep vandaag dan ook nog ontspannen de vier mijl met een jongere van haar werk.
Ons lijstje is inmiddels aardig geslonken en ook de kinderen raken langzaam aan voorbereid. Een afvinklijstje met de dagen voor Tych, een menulijst voor de komende week wat we allemaal nog willen eten nu het nog kan, de tassen al voorzichtig een beetje gepakt en een videotje over Thailand gekeken om alvast een beetje in de stemming te komen. En natuurlijk spelen we veel potje Op Stap, het nostaligische fietsspel, om de nodige fietsvibes te kweken.
Patries en ik zijn al vrij van af 1 oktober. De eerste dagen genoten we volop: de vrijheid en het niet hoeven werken en de naderende reis gaven ons veel energie. De eerste dagen werkten we dan ook driftig ons lijstje af en vlak voor de kinderen uit school kwamen zeiden we dan tegen elkaar: we hebben weer veel gedaan vandaag! En dan hadden we ook nog tijd om even rustig te wandelen, uitgebreid koffie te drinken etc. In de loop van de vorige week vloog het me even aan: we gaan echt! Langzaam nam de spanning bezit van me, enige nervositeit is mij niet vreemd. Hoe gaan de kinderen reageren, ontnemen we ze niet van alles, wat moet ik als boerenzoon nou met zo'n reis etc. Gelukkig heeft Patries daar toch minder last van, wel enige kriebels, maar toch vooral zin om te gaan. Ze liep vandaag dan ook nog ontspannen de vier mijl met een jongere van haar werk.
Ons lijstje is inmiddels aardig geslonken en ook de kinderen raken langzaam aan voorbereid. Een afvinklijstje met de dagen voor Tych, een menulijst voor de komende week wat we allemaal nog willen eten nu het nog kan, de tassen al voorzichtig een beetje gepakt en een videotje over Thailand gekeken om alvast een beetje in de stemming te komen. En natuurlijk spelen we veel potje Op Stap, het nostaligische fietsspel, om de nodige fietsvibes te kweken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten