Hoe bevalt het reizen met de kinderen?

Daar is eigenlijk maar een antwoord op mogelijk, namelijk heel goed!

Maar natuurlijk is er ook een nadeel. De kinderen geven de grens aan van wat mogelijk is. Dat houdt bijv. in eigenlijk niet meer dan +/- 55 km per dag fietsen en op die afstand moet dan wel een hotel zijn. Of voldoende rustdagen inlassen, of niet naar een te heuvelachtig gebied, wel een gebied met redelijk goede gezondheiszorg in de buurt, voor als er iemand echt ziek wordt.
Op dit moment zijn we aan het bedenken wat we nog zouden willen de komende 11 weken, Indonesie of India of Vietnam of toch in Maleisie blijven. En dan komen bovenstaande overwegingen allemaal aan de orde.

Maar: het is vooral erg leuk om met de kinderen op pad te zijn.
We zijn constant met zijn 5-en en dat is erg gezellig en we hebben veel lol. We leren de kinderen nog beter kennen (ik wist niet eens dat dat kon). Op de hotelkamers hebben we over het algemeen weinig ruimte, maar dit gaat erg goed.

De uitstapjes/activiteiten (tempelbezoek, dierentuin, grottentocht, waterval klimtocht etc.) is leuker met de kinderen. Ze zijn steeds erg enthousiast en uitgelaten en vragen en zien dingen waar je zelf niet aan gedacht had.

En het is erg leuk om te zien hoe ze steeds meer reizigers worden en wat ze allemaal leren.
Ze geven in het engels antwoord op de vragen van mensen. (waar vandaan, hoe heet je, hoe oud ben je). En we doen engelse les, veel dagelijkse woorden en zinnen. Willen graag betalen in restaurants. Zitten veel over de kaart gebogen, welke route hebben we al gehad en hoe gaan we verder. Rekenen vlot de Maleise Ringgit om in de euro of in de Thaise Baht, wat kost het eten, de hotelkamer etc.

Leren kleine teleurstellingen snel te verwerken, hebben ze toch niet die lekkere roti in dat restaurant, even slikken, maar dan toch de rijst met kip en dahl ook goed vinden (meestal als ze niet te moe zijn).

Leren doorzetten, als het fietsen even zwaar is, wel doorzetten want ze weten dat er over 15 kilometer weer een hotel is (en als het een paar pittige dagen waren een ijsje als extra beloning, helpt ook). Dus ook snel tevreden met weinig, een ijsje, een nieuwkleurboek, lekker koekjes, veel hebben ze niet nodig om blij te zijn en genoeg te doen te hebben, dat vind ik echt knap.

Het mooiste om te zien blijft dat ze alle drie zo ontspannen zijn en open staan voor nieuwe dingen en indrukken.

Tenslotte: we zijn nu in Mersing, aan de oostkust van Maleisie. Morgen gaan we naar het eiland Tioman om te relaxen aan het strand.

Oh ja: Henk is zijn dipje weer te boven en geniet weer van het reizen (dat ging dus snel over).

Even een aanvulling van Patricia

Hi allemaal,
het is elke keer weer leuk om jullie reacties op de blog te lezen. Ik wil daar ook wel op reageren maar weet niet hoe. Ik kan er namelijk geen e-mail adres op vinden. Dus Birgitt en Sandra en Marian en misschien ook anderen, dit berichtje is voor jullie bedoeld.
En alle gelukspoppetjes, sleutelhangers en dagboekjes doen hun werk nog steeds goed!!!
Doeg!!

Verkouden in een warm land

De Petronas Towers in Kuala Lumpur

Gek doen op het strand van Port Dickson

Speelplezier

Onze gebruikelijke rustpunt op een fietsdag: roti canai

Aaaah, een heerlijk rustig weggetje

Drie op een rij

Uit de oude doos: aankomst per boot op Ko Muk

Het is al weer een heeele tijd geleden dat we iets op de blog hebben gezet. En daarom gaan we dat nu maar weer eens doen. Vandaag zijn we precies 13 weken op reis.

De route
Waar zijn we de afgelopen periode geweest? Vanuit Georgetown zijn we naar Taiping gefietst en van daaruit naar Pulau Pangkor, een mooi eiland. Eerste kerstdag hadden we het moeilijk: de nacht ervoor hadden de meesten overgegeven dus voelden we ons erg slap. Gelukkig knapten we snel weer op. Na een paar lekkere dagen aan het strand hebben we oud en nieuw in Teluk Intan gevierd. Een paar flinke fietsdagen verder waren we in Klang. Daar hebben we fietsen een paar dagen laten staan en zijn we naar Kuala Lumpur gegaan. Onderweg zagen we de moskee met de hoogste minaretten van de wereld. In KL waren we erg onder de indruk van Petronas Towers, twee erg mooie hoge torens (papa durfde er niet in, maar die durft nergens in wat hoog is). Terug in Klang zijn we weer op de fiets gestapt, een paar dagen langs het strand, om uit te komen in Melakka. Daar zijn we nu. In Melakka staan veel oude nederlandse gebouwen en ons hotel heet Heeren Inn.


Hoogtepunt tot nu toe
Letterlijk natuurlijk de Petronas Towers
Daniel: heel veel dingen, waaronder de Petronas Towers, de Zoo van Taiping, in de cave zwemmen, het fietsen (meestal).
Isabel: een donkere grot aanzwemmen achter een gids aan met een zaklantaarn, achter op een brommertaxi rijden, zwemmen in de sunway en de zee
Tycho: alle hoge torens en mooie gebouwen en de Zoo in Taiping
Henk: de mooie, rustige binnenweggetjes door het knalgroene Maleisie, de onderlinge verbondenheid.
Patricia: heel veel kleine hoogtepuntjes, zoals een mooi fietsweggetje, samen lol hebben, kinderen die proeven van iets nieuws, lekker zwemmen in de zee

Dieptepunten tot nu toe
Daniel: de scheten van mama (haha), het hotel in Thung Wa (schimmel op de muur, stonk)
Isabel: de dag dat we in Thailand 76 km hebben gefietst
Tycho: dat het eten niet altijd lekker is
Henk: de huidige fysieke en in mijn geval ook even mentale dip (reizen is net als het gewone leven, soms zit het mee, nu zit het even tegen)
Patricia: een op en afrit vol met auto's waarbij wij de jongens en de meiden waren gescheiden door heel veel hardrijdende auto's

Verkouden in een warm land
Inmiddels merken we goed dat we in de tropen fietsen: het wordt steeds warmer. De eerste periode was er regelmatig bewolking en ook een verkoelend regenbuitje, de laatste weken schijnt de zon fel op ons hoofd. Doordat we ook nog naar het zuiden fietsen hebben we daar wel wat last van. Ondertussen zijn we wel allemaal (behalve Patries) verkouden geworden. Het lukt met name de kinderen niet om er helemaal van af te komen. Flink gesnotter en allemaal koortsig geweest. Al met al merken we dat we toch flink in de reserves hebben getast. (naschrift 21/1: de koorts is inmiddels over, nog wel wat verkoudheden en gesnotter, maar vandaag met z'n allen al weer een leuk uitstapje gemaakt naar een soort scheepvaartmuseum).

Het vervolg
We willen in ieder geval doorfietsen tot Singapore. Het eerdere plan om naar India te gaan laten we schieten (te warm, te moeilijk om met de kinderen te fietsen, waarschijnlijk wordt het dan zwaarder terwijl we meer behoefte krijgen aan wat makkelijkers). We gaan de komende weken relaxed bekijken wat leuk en haalbaar is. We willen graag blijven fietsen, maar weten nu nog niet waar.

Tot slot: oproep

Voor wie het wil en er de komende paar dagen (zeg maar tot ongeveer de 27e gezien de verschepingstijd) zin en tijd voor heeft: het is leuk voor de kinderen om een nog was leesvoer te hebben, bv een stripboekje. Dit kan naar:

General Post Office Singapore

Poste Restante

Bakker, Henk

SINGAPORE

2009

Patricia schrijft:

HI Iedereen

Een goed 2009 toegewenst!!

van ons vanuit Teluk Intan in Maleisie.

Het is de kinderen niet gelukt om wakker te blijven tot 24.00 uur. Om 23.00 uur naar bed.
Ze mochten met wat eigen geld lekkere inkopen doen voor de avond en we hebben gemonypolied?? Daan heeft gewonnen.

Morgen gaan we weer verder richting het zuiden en zullen we de komende week waarschijnlijk Kuala Lumpur bereiken.