Een gewone dag en geen haast.

Inmiddels al weer bijna vijf weken op reis en we hebben al aardig een reizigersritme ontwikkelt. Dit betekent dat we goed in staat zijn om in veel tijd niet al te veel te doen. Een gewone dag (niet-fietsdag) zoals deze gewone maandag in november doen we alles in een rustig tempo. Dat betekent dat we zo tussen 6 en half zeven wakker worden. Soms ontbijten we in het hotel, soms op onze kamer. We hebben de niet geschreven regel dat twee keer per dag rijst (lunch, avondeten) genoeg is en rijst voor ontbijt is ook niet je van het, dus ontbijten we met zelf gekookte eitjes, broodjes, banaan en wat we op de markt gesprokkeld hebben (pannenkoekjes, samosa's). De ochtenden besteden we aan huiswerk (daarover later meer), iets in de buurt bekijken, een stadje verkennen, een grot bezoeken, een waterval bekijken, etc. Ook moeten er vaak kleine regelzaken worden gedaan(de was, informatie zoeken over hotels verder op de route, een spiegeltje voor op de fiets, etc).
Lunch is vaak fried rice of noodle soup (vooral Patries en Isabel vinden dit lekker). 's Middags even chillen en in de loop van de middag weer op pad of spelletjes doen. Als we in een stadje zijn proberen 's avonds bij een nightmarket ons eten bij elkaar te sprokkelen. Vooral de kinderen vinden dit leuk omdat er erg veel keus en ieder iets uit kan kiezen wat hij of zij lekker vindt. 's Avonds nog wat spelletjes en naar bed. Als we aan het strand zijn worden alle genoemde activiteiten vervangen door zwemmen. Qua spelletjes zijn momenteel vooral backgammon (Patricia en de kinderen) en schaken (Henk en de kinderen) populair. Ook voor Daniel en Tycho is het shoppen hier interessant. Je kunt hier nagemaakt voetbalshirst kopen voor weinig geld. Tycho loopt nu in Argentinie-uit en Chelsea-thuis en Daniel in Manchester-thuis.

Hoe gaat het ondertussen met iedereen? Daniel geniet van het reizen, hij vindt het eigenlijk overal leuk (in een stadje, op het strand, in een bootje). Hij proeft ook van alles en lust veel. Een beetje spicy vindt hij wel lekker. Daniel is fit, vrolijk en geniet van het avontuur. Isabel houdt er van om wat contact te maken met de mensen, wil betalen in restaurants, probeert thais te praten en zwaait terug naar mensen. In het begin was ze heel energiek, vorige week was het even wat minder. Een bleek koppie en een beetje prikkelbaar. Het fietsen is voor haar het vermoeiendst (kleine beentjes, kleinste wielen) dus houden we iets vaker een extra rustdag. En inmiddels heeft ze al weer babbels. Isabel hield altijd al van rijst en vindt hier het fruit erg lekker (ananas, mango). Tycho leeft bij de dag en elke dag bevalt hem wel. Hij wordt wild in het water en vindt de uitstapjes (naar een waterval, naar een tempel) erg leuk. Onder zijn parasolletje zit hij goed op de fiets. Hij is gister ook naar de kapper geweest. Hij krijgt veel aandacht van de mensen, waar hij niet altijd leuk vindt, vooral omdat de mensen de neiging hebben om even aan hem te voelen. We merken aan de kinderen dat het goed is geweest om in Thailand te beginnen: veel dingen zijn wel anders, maar aan de andere kant is Thailand in veel aspecten ook ontwikkelt.

Patricia haar haar groeit stukje bij beetje, en volgens haar wordt het reizen nog steeds leuker. Het snorkelen vorige week vond ze erg leuk en ook het fietsen vindt ze heerlijk. Henk vond vindt het eigenlijk vanaf dag 1 heerlijk om in Azie te zijn en geniet vooral van het bestuderen van een kaarten en het uistippelen van routes en het voor elkaar krijgen van dingen die in eerste instantie niet kunnen. Beiden vinden we het fietsen erg lekker: de vrijheid die het geeft, de inspanning die je moet leveren en je ziet en ruikt alles erg goed. Ook de vriendelijkheid van de mensen en de relaxte sfeer hier maken het aangenaam.

Al heel wat geschreven, maar toch eigenlijk heel veel niet. We trekken heel intensief met elkaar op en gisteren zeiden we nog tegen elkaar hoe soepel en relaxed dat gaat. We ondernemen en beleven veel met elkaar en doen veel spelletjes. De dagen gaan snel voorbij.

Inmiddels zijn we in Trang. We hebben vanaf Thung Song een bijna rondje gefietst. Eerst naar de kust (Pak Meng) daarna naar een eiland (Ko Muk: strand, grot ingezwommen, snorkelen en opeens veel blanke toeristen met babies) en nu dus in Trang. Trang is zo'n typische stad waar niet zoveel te beleven valt, niet te groot en niet te klein en vooral veel dagelijks leven. Voor ons een stadje waar we even blijven hangen. Van hieruit richting Maleisie. Ik schat nog zo'n week of twee in Thailand. We gaan richting Satun, om daar wellicht nog even naar een eiland (Ko Turatao) te gaan om vervolgens de grens met Maleisie over te steken. Leuk om een ander land in te gaan waar we nog niet zijn geweest, maar zoals wellicht duidelijk is: we hebben geen haast.